Jak rozwijać wielorakie inteligencje u dzieci? Mini - poradnik dla rodziców
Inteligencja językowa
Czytajcie, czytajcie i jeszcze raz czytajcie.
Grajcie w gry, takie jak: scrabble, gry słowne oraz rozwiązujcie wspólnie krzyżówki.
Układajcie opowieści (każdy mówi kilka zdań ), np. podczas jazdy samochodem.
Zachęcaj do mówienia, ale słuchaj dziecka uważnie !
Inteligencja wizualno – przestrzenna
Zachęć dziecko do rysowania, lepienia, układania kompozycji.
Rysujcie plany.
Szukajcie wzorów w chmurach lub liściach.
Bawcie się w robienie wzorów z ciastek, kanapek.
Zaprojektujcie dom dla ulubionej zabawki lub zwierzątka.
Inteligencja muzyczna
Śpiewajcie razem, np. podczas jazdy samochodem.
Zgadnijcie nawzajem swoje nastroje na podstawie różnych tonów mruczenia.
Wymyślajcie rymowanki, piosenki i wiersze.
Umożliwiaj dziecku kontakt z różnymi rodzajami muzyki.
Zauważcie, w jaki sposób muzyka jest stosowana do tworzenia nastroju
i napięcia w sztukach i filmach telewizyjnych.
Siądźcie całkowicie bez ruchu i spróbujcie zidentyfikować wszystkie dźwięki, jakie są wokół Was.
Pokaż, w jaki sposób różne utwory muzyczne mogą zmieniać nastrój. Zapytaj dziecko, jak czuje się słuchając różnych rodzajów muzyki.
Inteligencja ruchowa
Spacerujcie, biegajcie, zachęćcie dziecko do codziennej dawki ruchu.
Bawcie się w odgadywanie postaci lub bajek na podstawie odgrywanej mini scenki ( bez słów).
Naucz dziecko żonglować piłeczkami.
Zachęć dziecko do uprawiania co najmniej jednej dyscypliny sportowej.
Nauczcie się wspólnie jakichś tańców.
Wybierzcie jakieś emocje (szczęście, poczucie winy, obawę, podekscytowanie, itp.) i poruszajcie się w sposób, który wyraża takie uczucie.
Inteligencja logiczno – matematyczna
Razem gotujcie lub majsterkujcie- czynności te wymagają przestrzegania instrukcji.
Grajcie w szachy ( dodatkowo stymulują inteligencję przestrzenną), warcaby, kółko i krzyżyk oraz inne gry strategiczne, takie jak: statki lub gry planszowe (chińczyk).
Grajcie w gry karciane („wojna”, kierki).
Spróbujcie przewidzieć, co wydarzy się w filmie lub sztuce- komu uda się to najlepiej.
Zagrajcie w 10 pytań- wymyśla się jakiś przedmiot, a druga osoba ma 10
pytań ,żeby zgadnąć, o jaką rzecz chodzi. Odpowiadać można tylko „tak” lub „nie”. Pytania powinny zmierzać do zawężania możliwej odpowiedzi, na przykład: „Czy to człowiek?”, „Czy to osoba żyjąca?”, „Mężczyzna?”,itp.
Zachęć dziecko do obliczania kwoty na zakupy, reszty w sklepie.
Inteligencja interpersonalna
Przejrzyjcie zdjęcia w książce, gazecie lub obrazy z albumu i porozmawiajcie o tym, co czują i myślą przedstawieni na nich ludzie.
Zagrajcie w tę grę w kawiarni lub na zakupach.
Zagrajcie w rysunkowy słownik- partner ma za zadanie zgadnąć wyrażenie z narysowanego obrazka.
Zachęć dziecko, żeby się z Tobą kłóciło! Ale argumenty muszą być przemyślane i logiczne.
Szukaj okazji, żeby wspierać innych członków rodziny i chwalić ich osiągnięcia. Najlepszym sposobem zmiany zachowań jest pozytywne wzmacnianie dobrego zachowania, negatywne komentowanie złego.
Przydziel dziecku co najmniej jedno zadanie.
Inteligencja intrapersonalna
Zachęć dziecko do traktowania wszystkich błędów jako szans na wyciągnięcie wniosków na przyszłość: „Czego możesz się nauczyć z tej pomyłki, żeby następnym razem wypaść lepiej?”.
Pytaj się często: „Jak się czujesz?”, „Co o tym myślisz?”.
Zadawaj pytania podsumowujące: „Co było dzisiaj ciekawego w szkole?”, „Co było dla Ciebie trudne, nudne?”, Ale uwaga! Słuchaj cierpliwie i w żadnym wypadku - nie pouczaj!
Inteligencja przyrodnicza
Nauczcie dziecko wnikliwie obserwować przyrodę. Dajcie mu szkło powiększające – niech obserwuje trawę, żuczki, mrówki. Uczcie je nazw krzewów, kwiatów, drzew, troski o czystość otoczenia, wskazując na wandalizm, zaśmiecanie, np. lasów, przejawy złego traktowania zwierząt.
Pójdźcie na spacer i poszukajcie typowych cech danej pory roku.
Poznawajcie pogodę i to, co ją powoduje.
Zdobądźcie informacje o gwiazdach widocznych w nocy i o wszechświecie.
Pozwól dziecku na opiekowanie się roślinami w swoim pokoju.
Pomóż dziecku założyć zielnik.
Jak pomóc dziecku w nauce
Na ogół mało jest dzieci, którym nie trzeba przypominać o odrabianiu lekcji. Najczęstszym błędem popełnianym przez rodziców jest to, że nie przywiązują wagi do nastroju, w jakim dziecko zasiada do odrabiania lekcji. Dziecko po przyjściu ze szkoły i po spożyciu obiadu powinno trochę odpocząć a następnie zasiąść do odrabiania lekcji. Potem konieczne jest zapewnienie czasu wolnego. Organizacja czasu wolnego powinna być przedmiotem stałego zainteresowania rodziców, gdyż ma duże znaczenie dla prawidłowego rozwoju dziecka. Rodzice na ogół interesują się wynikami w nauce swoich dzieci, starają się także maksymalnie im pomóc. W praktyce ze względu na brak przygotowania, źle zorganizowana pomoc w odrabianiu prac domowych, złe zorganizowanie czasu wolnego dziecko nie daje pożądanych efektów. Innym rodzajem pomocy rodzicielskiej jest wykonywanie za dzieci zadanych prac np.: rysunków, modeli. Prace te potem są oceniane przez nauczyciela i trzeba mieć świadomość, że jest to ocena pracy rodzica a nie dziecka. Odrabianie zadań domowych przez rodziców ( zwłaszcza matematyki) ma jeszcze gorsze skutki gdyż dezorientuje nauczyciela co do zaawansowania klasy w danej partii materiału. Może on sądzić, że dzieci opanowały już to, co trzeba i dlatego może przejść do następnych zagadnień. W ten sposób powstają luki w wiadomościach, które ujawniają się niejednokrotnie później, kiedy jest już trudno wyrównać zaległości. Nie ulega wątpliwości, że mniej zdolnym dzieciom trzeba pomóc, ale to nie znaczy, że trzeba im szkodzić przez odrabianie lekcji za nich. Pomoc rodziców musi być właściwa, nie może to być wyręczanie dzieci w obowiązkach. Brak właściwych warunków do pracy i odpowiedniej atmosfery dla pracy dziecka w rodzinie, to też ważne przyczyny złych wyników w nauce i niechęci do odrabiania lekcji w domu. W procesie uczenia się ważną rolę odgrywa samokontrola wykonanej pracy. Chodzi w niej o to, aby dziecko samo odkryło swoje błędy i samo je poprawiło. Do tego trzeba dziecko systematycznie wdrażać.
Swoje zastrzeżenia dziecko kontroluje za pomocą podręcznika, słownika, encyklopedii oraz dokonuje niezbędnych poprawek. Wydzielanie, porządkowanie i przygotowanie na następny dzień potrzebnych lekcji, książek, zeszytów i przyborów szkolnych stanowi niezbędny etap pracy końcowej. Niezmiernie ważne jest wytworzenie w domu, przez rodziców atmosfery poszanowania nauki i wykształcenia. Aby dobrze przysłużyć się dziecku, rodzic powinien:
- stworzyć odpowiednie warunki pracy w domu wydzielając w mieszkaniu własny kąt lub pokoik dla dziecka
- określić stałe godziny pracy dziecka
- stworzyć odpowiedni klimat dla poszanowania nauki
- przekonać dziecko, że nauka to bogactwo i potęga
- interesować się osiągnięciami dziecka
- zaakceptować możliwości swojego dziecka
- nie zmuszać dziecka do pracy ponad siły
- nie odrabiać lekcji za dziecko
- pomagać w nauce, ale pomoc ograniczyć do minimum
- być w stałym kontakcie z nauczycielem
Uzależnienie dzieci od komputera
Komputer to wielkie dobrodziejstwo współczesnego świata, ale też pewne zagrożenie, zwłaszcza dla dzieci, które nie zawsze są w stanie realnie oceniać sytuacje oraz wyciągać trafne wnioski. Dużym problemem dla rodziców jest nadmierne korzystanie z komputera przez dzieci. Potrafią one wiele godzin spędzać przed ekranem monitora zarówno grając w gry, jaki też przeglądając strony internetowe. Dlatego tak ważna jest rola rodziców i ich szczególna czujność, jaką obejmą swoje dzieci przy tych rozrywkach.
Niekontrolowane korzystanie z komputera może doprowadzić do uzależnienia.
Uzależnienie –to nabyta silna potrzeba stałego wykonywania jakiejś czynności. Jego cechy charakterystyczne to: ciągłe poszukiwanie środka uzależniającego, usprawiedliwianie się przy wykonywaniu danej czynności, brak zainteresowania otoczeniem, osłabienie własnej woli, wyniszczanie fizyczne organizmu.
Jeśli dziecko nie potrafi nawet na chwilę oderwać się od monitora, spędza przed nim całe dnie, nie ma znajomych, nie ma zainteresowań, potrafi okłamywać rodziców, aby jak najszybciej zasiąść do komutera, czy też odkładać wiele rzeczy na później, to już jest sygnał, że jest ono uzależnione.
W przypadku silnego uzależnienia dziecko potrafi jeszcze manipulować swoim otoczeniem, aby osiągnąć zamierzony cel. Niejednokrotnie efektem tego jest rozdrażnienie, a nawet agresja. Takie długotrwałe obcowanie z komputerem powoduje przede wszystkim zaniedbywanie obowiązków szkolnych, opuszczanie godzin lekcyjnych, brak zrozumienia w rodzinie, a nawet kłopoty ze zdrowiem.
Niepokojącym zjawiskiem jest czas jaki dziecko poświęca spędzając przy komputerze, jak i treści zawarte na stronach internetowych.
Zagrożenie płynie zarówno z treści zamieszczanych przez sekty, jak również umieszczanych na pornograficznych stronach internetowych.To wszystko osłabia rozwój intelektualny młodego człowieka.
Poza tym rodzice często nie kontrolują rodzajów gier komputerowych, z jakimi styka się ich dziecko. Wiele z nich zawiera akty przemocy, agresji, a to zaburza wyobrażenie o tym co jest dobre, a co złe.
Aby zatem zapobiec zagrożeniu uzależnienia od komputera rodzice powinni sprawdzać, jak długo dziecko spędza czas przy komputerze, jakie treści absorbują jego uwagę . W razie potrzeby zastosować należy odpowiednie programy zabezpieczające w komputerze.
Najlepszą receptą na te problemy jest organizacja innych form wypoczynku dla dziecka.
