Publiczna Szkoła Podstawowa im. Księdza Prałata Władysława Gibały w Piotrkowicach

Szanowni Państwo

Ta strona powstała po to, aby namówić Państwa do dyskusji na temat posyłania sześciolatków do szkół i przekonać, że jednak warto to robić.

W związku ze zmianami w ustawie o systemie oświaty nastąpiło przedłużenie o dwa lata okresu, kiedy to rodzice podejmują decyzję o tym, czy sześcioletnie dziecko posyłać do szkoły. Tak więc w 2012 oraz 2013 roku to jeszcze Państwo jako rodzice decydujecie, czy wasze dziecko rozpocznie naukę w szkole.

Wiele na ten temat mówiło się w mediach. Najbardziej słyszalne były głosy sprzeciwu. Słyszeliśmy o odbieraniu beztroskiego dzieciństwa, nieprzygotowaniu szkół do przyjmowania tak małych dzieci. Niewiele mówiło się o tym, że wcześniejsze posłanie dziecka do szkoły pomoże wcześniej odkryć jego talenty i wyłapać ewentualne słabości. Dzieci w tym wieku mają olbrzymią ciekawość świata i niezwykle chłonny umysł. Sprawmy, żeby nauka kojarzyła im się z zabawą i sprawiała przyjemność. To przecież nie musi być smutny obowiązek!

Pierwszy dzień w szkole powinien być dla dziecka radosnym wydarzeniem. Aby tak się stało, starań powinni dołożyć dyrektorzy szkół i nauczyciele, a także rodzice, bo szkoła wymaga uczestnictwa rodzica w edukacji w znacznie większym stopniu niż robiło to przedszkole.

Chcemy namówić Państwa do dyskusji i głębszego zastanowienia się nad tym, jaką decyzję podjąć. Postaramy się przedstawiać plusy i promować dobre praktyki, zachęcamy do dzielenia się z nami swoimi doświadczeniami. Także tymi złymi – będziemy wyjaśniać wątpliwości, interweniować, poprawiać…

Aleksander Palczewski

Małopolski Kurator Oświaty

Nauczyciel dla sześciolatka

Jednym z argumentów osób, które nie chcą posyłać swoich sześcioletnich dzieci do szkół jest to, że nauczyciele w podstawówkach nie są przygotowani do pracy z małymi dziećmi. Nie do końca tak jest, chociaż rzeczywiście, od nauczyciela pracującego z sześciolatkami wymaga się określonych działań.

Przede wszystkim nauczyciel powinien pamiętać, że nie pracuje sam i nie zaczyna edukacji dziecka od zera. Ta edukacja zaczyna się już w przedszkolu, dlatego warto z nauczycielami przedszkolnymi współpracować. Sześciolatki wymagają dopasowania sposobu nauczania do swoich możliwości rozumienia, predyspozycji intelektualnych ale też wymagań emocjonalnych. To, co sprawdziło się podczas uczenia gimnazjalistów nie będzie odpowiednie dla sześciolatka, prawda? Nie tylko warto, ale nawet wręcz trzeba wybrać lub stworzyć samodzielnie odpowiedni dla najmłodszych uczniów program.

Tryb pracy sześciolatka jest zupełnie inny niż starszego dziecka. Czas, w jakim dziecko jest w stanie się skupiać na jednej rzeczy jest znacznie krótszy. Maluch szybko się nudzi, ale jednocześnie ma niezwykle otwarty umysł i jest ciekawy świata. Zajęcia dla sześciolatków mają być tak zorganizowane, aby oddziaływać na wszystkie zmysły i pozwolić dziecku doświadczać, poznawać i rozumieć otoczenie.

Owszem, to trudne zadanie – zainteresować dziecko tematem, a potem to zainteresowanie utrzymać. Ale jest wielu nauczycieli, którzy to potrafią! Nasz projekt między innymi ma na celu pokazywanie Państwu – rodzicom, ale także nauczycielom i dyrektorom szkół – dobre praktyki w nauczaniu sześciolatków. Umożliwienie wymiany doświadczeń i wzajemne uczenie się. Także od dzieci.

Jeśli macie Państwo przykłady takich właśnie dobrych praktyk, macie dobre doświadczenia z nauczycielami, chcecie się nimi podzielić – śmiało, zapraszamy do komentowania i pisania. Podobnie jeśli macie pytania – także do dyrektorów szkół czy nauczycieli. Będziemy się starali na nie odpowiedzieć.

Aleksander Palczewski

Małopolski Kurator Oświaty

Sprawdź zanim zdecydujesz

Czy wiecie, że jeśli sześcioletnie dziecko rozpocznie naukę w szkole 1 września 2012 roku to będzie się uczyło według nowej podstawy programowej dostosowanej do indywidualnego rozwoju każdego dziecka?

Oczywiście, najważniejszą rolę w tym, żeby sześciolatek poradził sobie z nowymi wyzwaniami, pełni szkoła. To szkoła ma zbudować pomost pomiędzy doświadczeniami przedszkolnymi i szkolnymi dziecka i zminimalizować kontrasty między starym i nowym środowiskiem. Bardzo ważne jest to, żeby szkoła wspierała zarówno dziecko jak i całą jego rodzinę w nowej sytuacji.

A jaka ma być szkoła dla sześciolatka? Otwarta i przyjazna. Ma zapewnić opiekę dobrze przygotowanych i przyjaznych nauczycieli, opiekę w świetlicy oraz dobór programów nauczania dostosowanych do możliwości uczniów, warunków społecznych i bazy. Mówiąc wprost – szkoła ma wybrać takie podręczniki i pomoce dydaktyczne, które zapewnią sześciolatkom nie tylko efektywną, ale i atrakcyjna naukę. Bo nauka ma być dla dziecka przyjemnością! Ważne jest więc, aby stosować twórcze metody pracy z dzieckiem, zapewniać maluchom rozwój zdolności i zainteresowań ale i zadbać o odpowiednie wyposażenie sal, które będzie sprzyjać nauce i zabawie. Zdecydowanie nie wystarczy w tym celu w kącie sali położyć kilka klocków.

Zanim z góry odrzucimy pomysł posłania naszego sześciolatka do szkoły sprawdźmy ofertę placówek oświatowych. Porozmawiajmy z dyrektorem, obejrzyjmy sale, przejdźmy się korytarzami, odwiedźmy świetlicę i stołówkę, porozmawiajmy z nauczycielami.

Szkoła przyjazna dla dziecka sześcioletniego

Szanowni Państwo

Dziś publikujemy pierwszą część tekstu przygotowanego przez panią Małgorzatę Wajdę, starszego wizytatora Kuratorium Oświaty w Krakowie. W kolejnej części dowiecie się Państwo o przyznawanym przez nas certyfikacie.

Rozpoczęcie nauki w szkole jest ważnym elementem w życiu każdego dziecka. To jak jest ono przygotowane do tego wyzwania w znacznym stopniu decyduje o przebiegu i wynikach nauki w szkole. A co za tym idzie, o tym, jak będzie w przyszłości wyglądać życie malucha.

Każde dziecko rozwija się w innym tempie i warunkach. Każde jest odrębną indywidualnością, różni się od swoich rówieśników rozmaitymi cechami fizycznym i psychicznymi. Dlatego tak ważne jest zrozumienie rozwoju dziecka.

Jakie jest więc dziecko w wieku sześciu lat?

Dziecko w tym wieku intensywnie się rozwija, jest otwarte na otaczającą je rzeczywistość, jest w naturalny sposób zmotywowane do „odkrywania świata”, ważne zatem, aby ten czas był czasem radości i pozytywnych doznań. Doświadczenie, które pozostawia w człowieku ten okres życia jest często podstawą, na której buduje się jego osobowość, jego stosunek do siebie, innych i świata.

Jest na pewno lepiej, niż dzieci młodsze, przystosowane do pracy w zespole, zdolne do dłużej trwającego wysiłku i skupienia uwagi, chociaż uwaga nie jest jeszcze zbyt trwała, ani przerzutna i podzielna.

Jego uwaga jest przede wszystkim mimowolna. Dziecko zmienia często przedmioty zainteresowania, odrywa się od jednej czynności lub zabawy, aby przejść po chwili do następnej. Przerywa rozpoczętą czynność, gdy zaczyna się nudzić. Jest to bardzo ważna wskazówka dla nauczyciela. Planując pracę powinien ustalać formy i metody pozwalające podtrzymywać zainteresowanie dziecka tematem, a nie doprowadzić do jego znudzenia.

Dominującą formą aktywności jest zabawa. Z tym że zabawy sześciolatków są bardziej dojrzałe, zorganizowane w zespołach, z podziałem ról i funkcji. Samodzielność dziecka i wyższy stopień jego uspołecznienia sprzyja powierzaniu mu odpowiedzialnych zadań (na miarę oczywiście jego możliwości, np. pełnienie dyżurów, wykonywanie prostych prac porządkowych i użytecznych). Sześciolatek przejawia duże zainteresowanie światem przyrody. Poznaje coraz więcej konkretnych właściwości przedmiotów, z ciekawością chłonie informacje o bliższym i dalszym otoczeniu.

Ważnym czynnikiem do zrozumienia funkcjonowania dziecka sześcioletniego jest zrozumienie jego myślenia. Typową formą jest myślenie konkretno – wyobrażeniowe i nie stanowi ono jeszcze odrębnej, samodzielnej czynności poznawczej. Jest podporządkowane zadaniom praktycznym, przejawia się w rozwiązywaniu problemów podczas zabaw i codziennych zajęć. Oczywiście wraz z wiekiem czynności dziecka stają się coraz bardziej złożone, a ich realizacja wymaga namysłu, zaplanowania środków, narzędzi, wyodrębnienia rozmaitych własności przedmiotów. W trakcie działania dziecko wykorzystuje narastające doświadczenie i uświadamia sobie poszczególne składniki działalności własnej i cudzej: cel, środki, sposoby, warunki, motywy, skutki i konsekwencje czynności. Eksperymenty Piageta wskazują na fakt, iż czynności umysłowe nie mają jeszcze charakteru operacji, gdyż dziecko nie potrafi powrócić do punktu wyjścia i uwzględnić pierwotnej relacji tożsamości między przedmiotami. Stopniowo dzieci zaczynają pojmować związki między stanami a przekształceniami, dochodząc do zrozumienia pojęcia stałości. Dziecko rozumie zasadę zachowania stałości w odniesieniu do masy lecz nie dostrzega jej jeszcze w stosunku do ciężaru i objętości. Myślenie słowno – logiczne (pojęciowe) rozwija się w wieku 7, 8 lat. Jest to ważny element wiedzy o rozwoju dziecka, ponieważ ucząc np. pojęć matematycznych musimy pamiętać, że dziecko przy tych operacjach myślowych musi działać na konkretach (liczmanach), nie potrafi sobie jeszcze wyobrazić działania.